به نقل از «خبرگزاری برنا»

اگر خوب نخوابید دچار فشار چشم و آب سیاه می شوید!

تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۴۴۸۲۴

محققان در یک تحقیق جدید و با استفاده از داده های فراوان نشان داده اند که برخوردار نبودن از خواب باکیفیت می تواند به یکی از مشکلات مهم بینایی در جهان یعنی بیماری گلوکوم یا آب سیاه منجر شود.

به گزارش برنا؛ نتایج یک مطالعه بزرگ بیوبانک بریتانیا نشان می دهد که خواب بی کیفیت شامل بسته شدن بیش از حد یا خیلی کم چشم، خواب آلودگی در طول روز و خروپف، می تواند با افزایش خطر ابتلا به بیماری گلوکوم یا آب سیاه که نوعی از دست دادن برگشت ناپذیر بینایی است، مرتبط باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این یافته ها بر نیاز به خواب درمانی در افرادی که در معرض خطر بالایی برای این بیماری قرار دارند و همچنین بررسی چشم در بین افراد مبتلا به اختلالات خواب مزمن برای بررسی علائم اولیه گلوکوم تاکید می کنند.

گلوکوم یکی از عوامل اصلی نابینایی است که بنا بر نظر متخصصان، احتمالاً تا سال ۲۰۴۰ حدود ۱۱۲ میلیون نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار خواهد داد. این بیماری که با از دست دادن تدریجی سلول های حساس به نور در چشم و آسیب عصب بینایی مشخص می گردد، دارای علل و عوامل کمک کننده ای است که هنوز به خوبی شناخته نشده اند.

بیماری گلوکوم اگر به موقع درمان نشود، می تواند به کوری غیرقابل برگشت منجر گردد و انجام غربالگری در خصوص آن ضروری است. محققانی از دانشگاه سیچوان چین در مطالعه ای که در همین خصوص انجام داده اند، خطر ابتلا به گلوکوم را در میان افرادی که رفتارهای خواب متفاوتی دارند، بررسی کرده اند.

رفتارهای خواب مورد بررسی در این تحقیق شامل موارد ذیل بوده اند: بی خوابی، خواب زیاد یا کم، کرونوتایپ های شب یا صبح یا گونه های زمانی شب بیدار یا روز بیدار، خواب آلودگی در طول روز و خروپف کردن. در این تحقیق از اطلاعات حدود ۴۱۰ هزار شرکت‌کننده در بیوبانک انگلستان استفاده شد که همگی در سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ بین ۴۰ تا ۶۹ سال سن داشتند و جزئیات رفتارهای خواب خود را ارائه کرده بودند.

بر اساس نتایج این تحقیق که در مجله دسترسی آزاد BMJ Open منتشر شده اند، به استثنای کرونوتایپ ها، چهار الگو یا رفتار خواب دیگر، همگی با درجات مختلفی از افزایش خطر ابتلا به گلوکوم مرتبط بودند. بر این اساس، مدت زمان خواب کوتاه یا طولانی با ۸ درصد افزایش خطر مرتبط بود. بی خوابی، خروپف و خواب آلودگی مکرر در طول روز نیز به ترتیب با ۱۲، ۴ و ۲۰ درصد افزایش خطر گلوکوم رابطه داشتند.

به گفته محققان، توضیحات بیولوژیکی بالقوه قابل قبولی برای ارتباط بین اختلال خواب و گلوکوم وجود دارد. فشار داخلی چشم که عامل کلیدی در ایجاد گلوکوم است، زمانی که فرد دراز می‌کشد و زمانی که هورمون‌های خواب از بین می‌روند، افزایش می‌یابد. این همان اتفاقی است که هنگام بی‌خوابی می‌افتد.

آن ها افزوده اند: افسردگی و اضطراب، که اغلب با بی خوابی همراه هستند نیز ممکن است فشار داخلی چشم را افزایش دهند و این رخداد، احتمالاً به دلیل تولید نامنظم هورمون معروف کورتیزول روی می دهد. به طور مشابه، دوره‌های تکراری یا طولانی‌مدت سطوح پایین اکسیژن سلولی ناشی از آپنه خواب ممکن است باعث آسیب مستقیم به عصب بینایی شود.

محققان در انتها به ذکر این نکته پرداخته اند که با توجه به متغیر بودن رفتارهای خواب، این یافته‌ها بر ضرورت مداخلات مربوط به خواب برای افراد در معرض خطر بالای ابتلا به گلوکوم تاکید می کنند و غربالگری چشم پزشکی در این خصوص را در میان افراد مبتلا به مشکلات مزمن خواب قابل توصیه می نمایند.

 

آیا این خبر مفید بود؟ 0 0

نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: چشم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۴۴۸۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

منیزیم را چه زمانی از روز مصرف کنیم؟

تعیین زمان مناسب برای مصرف منیزیم به عوامل مختلفی از جمله سلامت فردی، سبک زندگی و عادت‌های غذایی بستگی دارد.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، منیزیم یک ماده معدنی ضروری است که به طور طبیعی در بعضی از مواد غذایی وجود دارد و به منظور جلوگیری از بروز عوارض ناشی از کمبود منیزیم باید روزانه به مقدار لازم از آن استفاده کنید، مردها روزانه به ۴۲۰ میلی‌گرم منیزیم و زن‌ها به ۳۲۰ میلی‌گرم از آن نیاز دارند؛ تعیین زمان مناسب برای مصرف منیزیم به عوامل مختلفی از جمله سلامت فردی، سبک زندگی و عادت‌های غذایی بستگی دارد.

مصرف منیزیم هنگام صبح

مصرف منیزیم هنگام صبح می‌تواند انرژی را افزایش دهد و به بهبود خلق‌وخو کمک کند؛ منیزیم نقش مهمی در متابولیسم انرژی ایفا می‌کند، باعث بهبود فرایند تبدیل غذا به انرژی می‌‏شود و از عملکرد آنزیم‌های دخیل در تولید انرژی اولیه بدن پشتیبانی می‌کند؛ مصرف منیزیم در ابتدای روز به افزایش هوشیاری و تمرکز در طول روز کمک می‌کند.

مصرف منیزیم قبل از ورزش

مصرف منیزیم قبل از ورزش می‌تواند به بهبود عملکرد عضلات کمک کند، این ماده معدنی نقش مهمی در انقباض و آرامش عضلات برعهده دارد و برای حفظ عملکرد مناسب ماهیچه‌ها در طول ورزش ضروری است؛ علاوه بر این، منیزیم به تنظیم تعادل الکترولیت‌ها کمک می‌کند که برای هیدراتاسیون و عملکرد ماهیچه‌ها بسیار مهم است؛ مصرف منیزیم قبل از ورزش، از طریق مواد غذایی یا مکمل‌ها، ممکن است به جلوگیری از گرفتگی عضلات و کاهش خستگی کمک کند.

مصرف منیزیم همراه با وعده‌های غذایی

مصرف منیزیم همراه با وعده‌های غذایی می‌تواند جذب و استفاده از آن توسط بدن را افزایش دهد، جذب منیزیم در روده کوچک اتفاق می‌افتد؛ مصرف مواد غذایی یا مکمل‌های غنی از منیزیم همراه با وعده‌های غذایی، به ویژه غذاهای حاوی پروتئین و چربی‌های سالم، ممکن است به بهبود جذب آن کمک کند؛ بنابراین توصیه شده است بعضی از مواد غذایی سرشار از منیزیم مانند سبزیجات برگ‌دار، آجیل، دانه‌ها و غلات کامل را در رژیم غذایی خود بگنجانید.

مصرف منیزیم هنگام خواب

مصرف منیزیم قبل از خواب ممکن است باعث آرامش و بهبود کیفیت خواب شود، نتایج بررسی‌های انجام شده نیز نشان می‌دهد که منیزیم از چرخه طبیعی خواب و بیدار بدن پشتیبانی می‌کند؛ علاوه بر این، منیزیم به آرامش عضلات کمک می‌کند و با کاهش تنش عضلانی به بهبود کیفیت خواب کمک می‌کند، بنابراین می‌توان با مصرف منیزیم قبل از خواب به بهبود آرامش بدن و ذهن کمک کرد که منجر به افزایش کیفیت خواب می‌شود.

چه زمانی باید مصرف مکمل منیزیم را شروع کرد؟

مصرف منیزیم را بر اساس نیازهای بدن خود تنظیم کنید، در صورتی که علائمی مانند گرفتگی عضلات، خستگی یا دیگر علائم مربوط به کمبود منیزیم را تجربه کردید، مصرف منیزیم از طریق منابع غذایی یا مکمل‌ها را افزایش دهید؛ علاوه بر این، عواملی مانند استرس، فعالیت بدنی شدید و شرایط پزشکی ممکن است نیاز بدن به منیزیم را افزایش دهد.

کدام مواد غذایی حاوی منیزیم است؟

مواد غذایی سرشار از منیزیم برای بسیاری از عملکردهای بدن از جمله عملکرد عضلانی و عصبی، تنظیم قند خون و سلامت استخوان ضروری است؛ سبزیجات برگ‌دار مانند اسفناج و کلم پیچ، آجیل و دانه‌هایی مانند بادام، بادام هندی و تخمه کدو تنبل، غلات کامل مانند برنج قهوه‌ای و کینوا، حبوبات مانند لوبیا و عدس، ماهی‌های چرب مانند سالمون و شکلات تلخ سرشار از منیزیم هستند و مصرف آن‌ها به بهبود سلامت عمومی افراد کمک می‌کند.

کد خبر 748594